Dzięki temu pszczoła może dostrzec nawet najdrobniejsze zmiany w otoczeniu. Pszczoły doskonale widzą, choć trochę inaczej niż ludzie – nie widzą barwy czerwonej, dostrz LinkedInWedług legendy osy zostały stworzone przez diabła, a pszczoły przez Boga. Na tej podstawie ci ostatni zawsze byli doceniani za ich zdolność do dostarczania produktów ważnych dla ludzkiego zdrowia, które są wykorzystywane w produkcji leków. Osy były zawsze uważane za bezużyteczne stworzenia, aw niektórych przypadkach nawet szkodniki. Ale podobieństwo tych owadów z pewnością wywołuje wiele pytań i powoduje zamieszanie, w którym będziemy próbować zrozumieć dzisiaj. Pomogą nam znaleźć różnice między zdjęciem pszczoły i Jeśli spojrzysz na osę, warto zauważyć, że nie ma tak gęstej skóry głowy, jak pszczoła może się pochwalić. To dlatego, że nie zbiera pyłku. Ciało osy jest gładkie, pomalowane paskami żółtego i czarnego. Samica ma żądło, którym jest składanie jaj, zmienione w trakcie ewolucji. Owad używa go w celu obrony lub ataku. Pszczoła różni się tym, że jej ciało jest okrągłe i pokryte kosmkami. Zawiera paski koloru żółtego i czarnego o stonowanym kolorze. Owad żywi się tylko pyłkiem i nektarem. Na jego nogach są kosze, którymi zbierają jak osa, pszczoła ma żądło. Dzięki niemu owad sam się broni, wstrzykując trującą substancję pod skórę napastnika. Ta „broń” znajduje się za jamą brzuszną. Podczas atakowania żądło zwykle pozostaje w ofierze, a pszczoła umiera, w przeciwieństwie do osy. Ale zdarzają się przypadki, w których nadal można go wyodrębnić, a więc przetrwa. To prawda, że traci również truciznę i poprzednią życia Osa wykorzystuje owady do karmienia swojego potomstwa i najczęściej preferuje pająki. Ale dojrzałe osobniki żywią się krwią zdobyczy lub nektaru kwiatowego. Ich larwy mogą nawet jeść pokarm stały. Osoby publiczne i samotneOsy są samotne i społeczne. Pierwszy nie zajmuje się formowaniem gniazda. Jako pokarm mogą wybrać larwy chrząszczy, które następnie unieruchamiają i składają jaja. Jednak ogromna większość tych owadów zajmuje się budowaniem gniazd. W tym celu osa może użyć glinianego domu lub małego zagłębienia w między kopaniem os w jego szczególnym zachowaniu. Karmi swoje potomstwo różnymi owadami i łamie gniazda na łodygach roślin. Istnieje również specjalny rodzaj karmienia zwany „ryczałtem”. W tym przypadku osa tworzy depresję w ziemi. Pod koniec rozszerza się, tworząc komorę umieszcza kilka małych gąsienic i debuguje jaja na powierzchni. Stopniowo larwa rośnie i żywi się gąsienicami. Z czasem powstaje kokon. Z niej w pewnym momencie rodzi się pełnoprawny osobnik, który przełamał wyjście na szczyt. Jeśli mówimy o osach społecznych, zazwyczaj żyją w koloniach. Tworzenie domów pochodzi z komórek. Są one przymocowane do gałęzi drzew i budynków za pomocą specjalnej nogi. Same komórki są podobne wyglądem do papieru. Są tworzone z drewna lub trawy z recyklingu. Publiczne osy są dalej dzielone na pracowników i składanie tylko macica utworzy pierwszą komórkę, natychmiast usunie z niej jajo. Z biegiem czasu reszta komórek ustawia się wokół niej. Nowonarodzone larwy karmione są pokruszonymi owadami. Ślina uwalniana podczas larwy podczas karmienia jest zbierana przez osoby dorosłe. Ta tradycja nazywa się trofollaksis. W miarę rozwoju larwa stopniowo uszczelnia komórkę, tworząc kokon, z którego jest następnie uwalniana do światła przez pełnoprawnego osobnika. Pozostała komórka jest czyszczona i będzie nadal używana do innej oczekującej życia pszczółPszczoły są także samotne, półspołeczne i społeczne. Ale pierwszy typ jest najpowszechniejszy. Niektórzy ludzie wolą żyć w norach ziemnych, a inni w łodygach roślin lub koronach drzew. W norek jest pokryta małą warstwą wosku, a następnie jest wypełniona pyłkiem i nektarem. Dopiero po tym pszczoła zaczyna składać jaja. Podsumowując, blokuje wejście do jego dziury ziemią lub kamieniem i zaczyna tworzyć nową kamerę. Półpubliczne pszczoły tworzą kilka gniazd, umieszczając je obok siebie. W każdym z nich zazwyczaj mieszka nie więcej niż jedna osoba. A każdy z nich zajmuje się wyłącznie karmieniem swojego potomstwa. Poza ulem pszczoły są często w przyrodzie Pomimo faktu, że wielu uważa osę za bezużyteczną istotę, owady te odgrywają ważną rolę w przyrodzie. Przede wszystkim niszczą szkodliwe owady, w tym muchy. Osy mają tendencję do używania ich do karmienia nie wyrządzają żadnej szkody, ale wręcz przeciwnie, rozmnażają plony, niszcząc szkodniki. Ich głównym celem w naturze jest utrzymanie stabilności ekosystemu poprzez kontrolowanie liczby różnych owadów. Pszczoły miodne, zbierając nektar z kwiatów, wytwarzają użyteczne produkty, które są wykorzystywane w medycynie, a raczej w przemyśle farmaceutycznym. Kupują propolis, produkują wosk i mleczko pszczele, tworzą imponującą podaż chleba miodowego i pszczelego. Wszystkie te produkty w dużych ilościach zawierają biologicznie aktywne elementy, które mają właściwości lecznicze. Dlatego pasiekę nazwano uzdrowiskami. Czyste i pachnące powietrze, nasycone pyłkiem i estrami propolisu, pobudza, przywraca siły, wzmacnia pszczoły biorą udział w zapylaniu krzyżowym roślin. W ten sposób wzrasta wydajność. Przyczynia się to do wzrostu zielonej masy na powierzchni ziemi. Dzięki nim środowisko jest wypełnione wolnym tlenem, a organizmy żywe otrzymują pokarm zdjęć Zdjęcie 1. Pszczoła zapyla kwiat Zdjęcie 2. Woda pitna z osy Zdjęcie 3. Głowa pszczoły z bliska Share Pin Tweet Send Share Send Send
64K views, 538 likes, 0 loves, 22 comments, 259 shares, Facebook Watch Videos from Gazeta.pl: Osa i pszczoła są tak naprawdę do siebie tylko trochę
Na zdjęciu: pszczoła i osa. Źródło zdjęcia: osa osa samotnica pszczoła różnica między pszczołą a osą pszczoła robotnica rozmiar pszczoły rozmiar osy odwłok żądlenie gruczoł jadowy aparat żądłowy gniazdo os gniazdo pszczół czerw os gruczoł woskowy plaster miodu Różnice między pszczołą a osą / Portal Pszczelarski Różnice między pszczołą a osąChoć są bardzo podobne do siebie, w rzeczywistości różni je o wiele więcej niż łączy. Zdecydowanie bardziej pożyteczne dla człowieka są pszczoły. To z nimi żyjemy zgodnie na jednej przestrzeni od tysięcy że pszczoły są bardzo często mylone z osami wynika przede wszystkim z tego, że są bardzo do siebie podobne wizualnie. Osoba niezwiązana z pszczelarstwem zazwyczaj ma spore kłopoty ze znalezieniem różnicy między jednym a drugim gatunkiem. Przede wszystkim, osy są sporo dłuższe od pszczół. Porównujemy tu przede wszystkim robotnice, gdyż to one najpowszechniej spotykamy na łąkach, w parkach czy w ogrodach. Pszczoła robotnica ma około 12-15 mm długości, gdy tymczasem osa osiąga długość nawet do 25 mm. Pszczoły w porównaniu do os są też bardziej krępe, mocniej owłosione i ciemniejsze. Mają też mniej widoczne przewężenie między tułowiem a odwłokiem – u os jest ono bardziej wizualne to dopiero początek góry lodowej jeśli chodzi o różnice między pszczołą a osą. Pszczoły są gatunkiem bardzo spokojnym i dość łagodnym. Owszem, mają ataki agresji, ale zwykle jest to spowodowane konkretnym czynnikiem drażniącym. Osy są natomiast agresywne z natury – szybko atakują każdego, kto stanie im na drodze, może to być człowiek, może też inna pszczoła. To szybkie wpadanie w gniew jest zapewne podyktowane faktem, że osa nie musi obawiać się utraty żądła i śmierci w sytuacji ataku na ofiarę. Za każdym razem, gdy żądli, wpuszcza bowiem tylko część zawartości gruczołu jadowego. Nie zostawia żądła w ciele ofiary, może je bez problemu wyjąć i polecieć dalej. Tymczasem pszczoła, która zaatakuje człowieka lub zwierzę, musi liczyć się z tym, że jest to ostatni atak w jej życiu – podczas próby wyciągnięcia żądła wyszarpuje bowiem cały aparat żądłowy i zaraz po tym gniazdaDzikie osy i pszczoły budują też gniazda w różnych miejscach. Pszczoły najczęściej tworzą je nad powierzchnią ziemi, najczęściej na drzewach, natomiast osy budują gniazda na ziemi lub nawet w ziemi (w różnych norach czy wykopanych dołach). Co ciekawe, pszczoły zawsze żyją w rodzinach, natomiast osy nie zawsze – często zdarzają się osy samotnice. W gniazdach os nie znajdziemy też miodu, gdyż nie wytwarzają go. Żywią się, co prawda pokarmem roślinnym, ale nie zbierają nektaru z kwiatów. Mogą też żywić się pokarmem zwierzęcym – jeśli więc zobaczymy owada na kawałku mięsa, możemy mieć pewność, że nie jest to pszczoła tylko plastrówRóżnice między pszczołą a osą są widoczne także w ich gniazdach. Pszczoły budują pionowe plastry, natomiast plastry os są poziome, a otwory ich komórek są zwrócone do dołu. Plastry służą osom do wychowu czerwia, nie magazynują pokarmu. Pszczoły natomiast magazynują spore, nawet wielokilogramowe zapasy żywności. Warto zwrócić też uwagę na budulec plastrów. Pszczoły wytwarzają wosk za pomocą swoich gruczołów woskowych, natomiast osy takiej zdolności nie mają. W celach budowlanych zbierają drobne wiórki z drzew, a następnie sklejają je śliną. W ten sposób tworzą masę papierową, dzięki której budują plastry. Mają one charakterystyczny kolor tektury, dlatego nie da się ich pomylić ze złocistożółtymi plastrami na podstawie:Barbara Wilkianiec, Entomologia ogólna, Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne 2010, s 125 Różnice między pszczołą a osą - artykuły powiązane: Czy osy i szerszenie są zagrożeniem dla pszczół? Osa pospolita czyli vespula vulgaris Czy osy i szerszenie są zagrożeniem dla pszczół? Anna Celińska Autorka tekstów Dziennikarz z wykształcenia, zawodu i pasji. Żaden temat nie jest jej obcy, a pszczoły z artykułu na artykuł uwielbia coraz bardziej. Na wrzuca teksty według najważniejszego klucza – informować, radzić, wyjaśniać to, co ważne dla Was. Bo bez czytelnika nie miałoby sensu pisanie. Zobacz wszystkie artykuły tego autora Liczba wyświetleń artykułu: 181872 Komentarze z forum pszczelarskiego michal1972 2015-02-17 13:00:05 To ja dodam dla tych, co muszą mieć wszystko podane jak na tacy, że na zdjęciu jest po lewej stronie pszczoła, a po prawej osa :) Lukasz_Baniak 2015-02-19 10:13:29 Dla pszczelarza rozróżnienie pszczoły od osy nie stanowi problemu. Niestety młodzież nie jest w szkole uczona czym się różnią te dwa owady. A szkoda. michal1972 2015-02-19 14:45:59 @Lukasz_Baniak, dokładnie. Pamiętam jak w szkole musieliśmy umieć wszystkie dopływy rzek czy nazwać każde drzewo i krzew. Teraz młodzież nie ma takiej wiedzy. Poziom się obniżył bardzo i to też ma wpływ nawet na rozróżnianie tak podstawowych owadów jak pszczoła czy osa. blondynekkrk 2017-04-09 18:34:26 Kiedyś było piękne zdjęcie z tabelką, na którym widniały napisy: pszczoła: - mięciutka - słodka - dobra - puchata osa: -chuda - nie dobra dla niczego - jest jak pszczoła na metafecie i coś w tym jest :) Adam_Poch 2017-08-08 08:30:43 Może wstyd się przyznać, ale przed 2 laty nie odróżniałem pszczoły od osy. Troszkę poczytałem na tym portalu i innych stronach i mam większe pojęcie :) Warol_Kojtyla 2021-04-22 18:25:24 Przełomowym momentem w życiu Adama była chwila gdy mając zaledwie szeszć lat po raz pierwszy zobaczył bajkę o Pszczólce Mai. Od tamtego momentu pokochał pracowite, pasiaste owady. W jednej chwili całe jego dotychczasowe życie zostało obrócone do góry nogami. W kącie wylądowały plastikowe samochodziki, by zrobić miejsce dla plastelinowych figurek postaci z uluionej kreskówki, a jego marzenia o zostaniu alkoholikiem ustąpiły snom o karierze pszczelarza. Adam dorastał na wsi, więc nietrudno mu było zdobyć odpowiednie wykształcenie. Dni spędzał pomagając lokalnemu władcy pasiek- Marcinowi. Był on z niego tak dumny, że po pewnym czasie przekazał mu część swoich uli. Stały się one kakaowym oczkiem w głowie chłopaka. Mając dwadzieścia lat był już tak wziętym pszczelarzem, że zdobył niemały rozgłos w całej okolicy. Należy dodać, że legendy o jego umiejętnościach nie umkneły uwadze mieszkających nieopodal młodych dziewcząt. Jedna z nich, Aneta, szczególnie przypadła do gustu Adamowi. Fakt, że łączyła ich miłość do pasiastych stworzeń sprawił, że byli doskonałą parą. Niedługo potem odbył się ślub, a zakochani zamieszkali razem. Niestety, choć bardzo chcieli, nie mogli doczekać się potomka. W końcu uznali, że nie jest im pisane rodzicielstwo i postanowili pogodzić się ze swoim losem. Całą swoją miłość wlali do uli. Wraz z rozwojem techniki Adam uzyskał dostęp do jej najnowszej zdobyczy- internetu. Szybko zapoznał się z panującymi tam zasadami i już niedługo stał się prawdziwym specem od sieci. Niestety, choć długo szukał, nie odnalazł ani jednego forum o pszczelarstwie. Postanowił stworzyć pierwsze wirtualne miejsce spotkań dla ludzi takich jak on i jego ukochana. Właśnie tak powstalo Pszczołoforum. Stało się ono drugim z kolei hobbym Adama. Codziennie wieczorem przychodzac do domu po ciężko przepracowanym dniu, znajdował resztki sił, by sprawdzić co dzieje się w wirtualnej pasiece. Był to okres beztroski i radości. Nic nie było w stanie zmącić spokoju naszego bohatera, ani jego małżonki. Aż do czasu... Tego dnia Adam pracował wyjątkowo ciężko. Pszczoły bywają niesforne w okresie pełni. Możecie się domyslać, jaką odczuł ulgę, gdy jego wysiłki dobiegły końca. Mimo, że było już bardzo późno, a nasz bohater coraz mocniej myślał o tym, by jak najszybciej zasnąć, znalazł w sobie siłę, by odwiedzić moderowane przez siebie forum. - Aż 25 nowych tematów!?- pszczelarz nie mógł uwierzyć, w to jak wiele nowych wątków pojawiło się na pszczołoforum w ciagu jednego Ach, widzę, że moja stronka staje się coraz popularniejsza!- ucieszył się. Jakież było jego zdziwienie gdy po wejściu w dział „forum” jego oczom ukazał się wątek zatytułowany „Pszczoły jedzą gówno xD”. Mimo szoku, jaki przeżył, nacisnął lewy klawisz myszy, by przeczytać treść tajemniczego tematu. To co zobaczył teraz wstrząsneło nim jeszcze bardziej. „No siema pszczelarze, słyszałem że pszczoły jedzom gówno wiec nasrałem im do ula xD dobrze zrobiłem? XDXD”. Kto normalny byłby w stanie zrobić kupę do środka ula? Co musiały przeżywać nieszczęsne owady w nim mieszkające? Serce Adama mało co nie pękło ze smutku. Pośpiesznie skasował temat, by nikomu z odwiedzających nie przyszło do głowy powtórzyć czynu Warola Kojtyły. - Cóż to!- krzyknął na głos, gdy zobaczył, że nie był to jedyny nietypowy wątek, jaki ktos założył tego dnia. „Wykop pozdrawia”, „Papież gwałci małe dzieci”, „Moje pszczoły mają stulejkę”, „Pszczoła zesrała mi się do zupy”, „Pszczoły kontra komary”, „jebać pszczoly, tylko szerszenie”... Co to miało znaczyć? Jakiś gówniarz musiał zrobić mi głupi wytłumaczył sobie całe zamieszanie, po czym czym prędzej usunął kilka tematów. Nazajutrz już nie pamiętał o całym zajściu. Jak codzień poszedł odwiedzić swoich bzyczących podopiecznych, by wieczorem usiąść przy komputerze i podyskutować z innymi pasjonatami. - Miarka się przebrała!- warknął zdenerwowany, gdy przeczytał o robieniu lewatywy ze świeżego Nie gówniarzu! Tak się bawić nie będziemy! Po usunięciu wylgarnych treści, założył nowy temat. Nie dotyczył on jednak nowych sposobów pielęgnacji pasiek. „Jeszcze raz zobaczę tego rodzaju temat, to zgłaszam to do odpowiednich służb”- zaczął- „Nie żartuję zboczku, więc lepiej potraktuj to poważnie.” To na pewno da mu do pomyślał zadowolony z siebie Adam. W końcu, kto nie przestraszyłby się takich gróźb? Ogromu jego wściekłości w momencie ponownych odwiedzin pszczołofoum wręcz nie sposób opisać. Niewiele myśląc założył nowy dział. Nazwał go „Prokuratura” i trafiały do niego wszystkie tematy zawierające lubieżne bądź gorszące treści. Z czasem zaczęło trafiać do niego coraz wiecej tematów. Kiedy ich liczba przekroczyła sto, razem ze swoją małżonką, Anetą, pojechali na pobliski komisariat, by złozyć odpowiednie zeznania. Podczas ich nieobecności w wirtualnej pasiece rozpętało się prawdziwe piekło. Liczba tematów zwiększyła się o trzydzieści tysięcy. Było to wręcz niewiarygodne. Widząc to Adam, tylko się zaśmiał, po czym po kolei zaczął usuwać pojedyńcze tematy. Po pewnym czasie część jego pszczół umarła z głodu, zaś reszta owadów wydostała się z uli i pozarła jego żonę. Biedny pszczelarz nawet nie zauważył braku obecności kobiety sowjego życia. Nadal usuwał wątki, których ilość mimo to ciągle się zwiększała. Po jakimś czasie i jemu zaczął doskwierać brak pokarmu, lecz i tym się nie przejął, w efekcie czego zmarł. Mimo, że pszczelarz Adam nie żyje, tematy z pszczołoforum ciągle znikają... Mówi się, że zostało one nawiedzone przez nieszczęsnego pasjonata. Czy to prawda? Sprawdźcie sami... Jesli tylko macie odwagę...Użądlenie pszczoły a użądlenie osy – różnice. Pierwsza istotna różnica to budowa żądła. Osa ma żądło gładkie, dlatego bez trudu może je wyciągnąć zaraz po użądleniu, ale też dzięki temu zaatakować nawet kilkakrotnie.Sierpień jest miesiącem, który kojarzy mi się z osami. Osy są w sadach, są na straganach, są w cukierniach, są przy koszach na śmieci. No i osa lata koło nosa oczywiście, jednych doprowadzając do szału, innych do paniki. Aż trudno uwierzyć, że tak wiele osób wciąż osy myli z pszczołami! Pszczoła kontra osa. Dwa pasiaste owady, oba żądlą, jedne uznawane są szkodniki, drugie za owady pożyteczne. Jak odróżnić od siebie te dwa popularne w Polsce owady? Pszczoły Na świecie istnieje około 20 tysięcy gatunków pszczół, w Polsce najbardziej znanym jest z pewnością pszczoła miodna Apis mellifera. Pszczoły są gatunkiem niezwykle użytecznym dla człowieka i całych ekosystemów, zapewniają 76% produkcji naszej wyginą pszczoły, ludzkości zostanie tylko rok. Pszczoły zapylają wiele gatunków roślin, a więc możemy domniemywać z niemal 100 procentową pewnością, że pasiasty owad latający wokół kwiatów to właśnie pszczoła. Jeśli chodzi o wygląd, to pszczoły są nieco mniejsze od os, ale bardziej krępe i owłosione. Charakterystyczne są szerokie i silnie owłosione tylne nogi, oraz goleń na trzeciej parze odnóży, który tworzy tzw. koszyczek, w którym pszczoły przenoszą pyłek do ula. Kolejna różnica, mało przyjemna, to użądlenie – pszczoły żądlą jedynie w obronie, zostawiając żądło w ciele agresora, po czym giną – jeśli użądli Was pasiasty owad, który po tym nie będzie się ruszał, a w miejscu ukłucia będziecie mieć żądło, to znaczy, że była to pszczoła. Osy Osy z punktu widzenia człowieka są szkodnikami. Karmią swoje larwy białkiem owadów, często ich łupem padają owady pożyteczne, pszczoły. Są większe od pszczół, ale smuklejsze, bardziej żółte, ich lot jest „cięższy” i głośniejszy. Odwłok u nasady jest silnie zwężony, skąd wzięło się określenie „talia osy”, często na odwłoku są również czarne plamki (w zależności od gatunku). Osy mogą użądlić dowolną ilość razy i dalej latają, a żądło nie zostaje w ciele ofiary – ot taka kolejna różnica między tymi owadami. Podsumowując, w dużym uproszczeniu, najprościej rozróżnicie osy od pszczół zapamiętując, że tam gdzie produkty spożywcze, soczyste owoce, lepkie soczki, tam latają osy; natomiast tam gdzie są kwiaty latają pszczoły.Hasło do krzyżówki „pszczoła albo osa” w słowniku krzyżówkowym. W naszym internetowym leksykonie definicji krzyżówkowych dla wyrażenia pszczoła albo osa znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówek. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową.Osy są zwykle bardziej agresywne niż pszczoły i mają tendencję do polowania na swoje pożywienie. Pszczoły mają tendencję do zachowania spokoju i zwykle szukają więcej kwiatów niż osy. Pszczoły i osy różnią się rozmiarem. Osy mają cienką, gładką ramę ciała z nogami cylindrycznymi. Ze względu na cienkie typy ciała os są szybkie i lepiej zaprojektowane do polowania. Pszczoły mają owłosione ciało z płaskimi nogami, które dają im zdolność zbierania pyłków. Ponieważ pszczoły mogą trzymać pyłek, dorosłe pszczoły przenoszą nektar i pyłek na młodsze pszczoły. Pszczoły zazwyczaj spędzają większość czasu na odwiedzaniu różnych kwiatów i roślin, aby rozprowadzić pyłek. Dorosłe osy odżywiają się sporadycznie pyłkiem, ale żywią się głównie owadami. Gniazdo osy różni się od gniazda pszczół i może pomóc je odróżnić. W gniazdach osów znajduje się okrągły grzebień wykonany z masy włóknistej, który składa się z włókien i osy. Osy mają tendencję do umieszczania swoich gniazd w odosobnionych miejscach, gdzie trudno je znaleźć. Gniazdo pszczół jest tworzone z woskowych komórek, które są ułożone jeden na drugim. Pszczoły zazwyczaj umieszczają swoje gniazda w bardziej otwartych miejscach, takich jak drzewa i budynki.3 dni temu użądliła mnie osa/pszczoła- nie do końca wiem bo poczułam tylko pieczenie, a potem wyjęłam żądło pozostałe w skórze.Miejsce dość pechowe bo na przodzie zgięcia stopy, niedługo po tym ratowałam się octem i cytryna i miejsce to wciąż piekło i było bolące aczkolwiek następnego dnia pojechałam do pracy gdzie noga zaczęła mi coraz bardziej puchnąć i robić Szanowni Państwo czym się różni pszczoła od osy? Osy, często mylone z pszczołami , charakteryzują się innymi zasadami życia. Odwłok osy jest zdecydowanie dłuższy od pszczoły. Porównujemy tu przede wszystkim najpopularniejszy gatunek pszczół najczęściej przez nas spotykane na łąkach, ogrodach czy w parkach. Pszczoła robotnica ma długość ok 12-15 mm, natomiast osa osiąga nawet do 25 mm długości. Pszczoły są spokojnym i łagodnym gatunkiem, zajmującym się swoim tokiem życia. Bywają oczywiście agresywne, ale zwykle wtedy, gdy je sprowokujemy, najczęściej, gdy uszkodzimy ich gniazdo lub zaczniemy je atakować. Osy są agresywne z natury, szybko atakują każdego, kto stanie im na drodze, może to być każde stworzenie. Osa może żądlić wielokrotnie, nie zostawia bowiem żądła w ciele ofiary, może je bez problemu wyjąć i polecieć dalej. Pszczoła natomiast po użądleniu umiera, podczas próby wyciągnięcia żądła wyszarpuje, cały aparat żądłowy i zaraz po tym umiera. Warto też pamiętać, że użądlenia os są mniej szkodliwe, ponieważ „wstrzykują” pod skórę tylko część jadu. Pszczoły w porównaniu do os są bardziej krępe, ciemniejsze oraz mocniej owłosione. Mają też mniej widoczne przewężenie między tułowiem a odwłokiem , u os jest ono bardziej uwypuklone. Pszczoły są również zdecydowanie bardziej przyjazne. Osy żywią się głównie pokarmem zwierzęcym, częściowo roślinnym. Pszczoły jedynie roślinnym. Osy budują kilka, a nawet kilkanaście poziomych plastrów (pszczoły pionowe z komórkami zwróconymi na wprost) z komórkami zwróconymi do dołu. Osy nie magazynują żywności. Pszczoły ku naszej uciesze magazynują znaczne ilości żywności, nektaru-miodu. W celu założenia gniazda osy zeskrobują z drzew drobniutkie wiórki, mieszają i sklejają je wspomagając się własną śliną, tworzą masę tak zwaną „papierową”, używają jej do prac budowlanych, w ten sposób tworząc masę „papierową”, dzięki której budują plastry. Mają one charakterystyczny szary kolor, przypominający tekturę, dlatego nie da się ich pomylić ze „złotymi” woskowymi plastrami pszczół. Pszczoły woszczarki : (woszczarka to: pszczoła robotnica w wieku od 8 do 15 dni u której aktywują w dolnej części odwłoka gruczoły woskowe) wytapiają ze swojego ciała wosk i z niego budują plastry. Osy budują gniazda na ziemi a nawet w niej. Pszczoły natomiast nad ziemią, przeważnie na drzewach. Pszczoły żyją w gromadzie, kolonii, natomiast osy można spotkać żyjące samotnie. Osy w odróżnieniu od pszczół nie wytwarzają miodu i choć również żywią się pokarmem roślinnym to w ich gniazdach nie znajdziemy miodu. Osy mogą się żywić pokarmem mięsnym, czego nigdy nie robią pszczoły. Tak więc reasumując , osoby niezwiązane z pszczelarstwem , czy niemające do czynienia z owadami, mają spore kłopoty ze znalezieniem różnicy między pszczołą a osą. W Polsce powszechnie spotykane są pszczoły miodne (Apis mellifera), które mają długość ciała około 13-15 mm (królowa, matka pszczela około 25 mm). Tułów i odwłok pokryte są szczególnie z boków gęstymi żółtawymi włoskami, a ich skrzydła mają specyficzne użyłkowanie. Wszystkie pszczoły żyją w zorganizowanych społeczeństwach zwanych rojami, koloniami, które składają się z robotnic, samców zwanych trutniami oraz matki pszczelej, zwanej królową. Rój w przypadku pszczoły miodnej może liczyć od 10 do nawet 80 tysięcy osobników. Pszczoły miodne zakładają gniazda zbudowane z kilku charakterystycznych woskowych plastrów z sześciokątnymi komórkami i we współczesnych czasach, oprócz rojów hodowanych przez pszczelarzy w pasiekach, rzadko tworzą swobodnie żyjące społeczeństwa na łąkach, w ogrodach, lasach oraz na ich obrzeżach, gdzie gnieżdżą się w dziuplach drzew, zagłębieniach i szczelinach skalnych. Część rodziny pszczelej w przypadku, gdy pszczelarz zaniedba pasiekę lub przegapi ten moment, w okresie rojenia (kwiecień-czerwiec) opuszcza ul wraz z matką i zaczyna szukać w pobliżu ula miejsca do osiedlenia poza pasieką. Jedna rodzina pszczela może wydać kilka rojów naturalnych. W okresie zimowym pszczoły zimują na plastrach w gnieździe otaczając królową, wokół której panuje temperatura rzędu 25°C. Pszczoła miodna dostarcza wielu surowców wykorzystywanych w przemyśle spożywczym, medycynie. Poza miodem te pożyteczne owady dostarczają mleczka pszczelego, kitu i wosku. Również jad pszczeli jest wykorzystywany przez człowieka np. w leczeniu chorób reumatycznych. Niestety w ostatnim czasie obserwuje się zwiększone wymieranie pszczół. Gniazdo pszczół Osa Inwazyjne gatunki owadów z rodziny osowatych. Długość ciała osy pospolitej (Vespula vulgaris) wynosi 10–20 mm (królowa około 25 mm), a osy dachowej (Vespula germanica) wynosi 11–16 mm (królowa około 20 mm). Owady te mają charakterystyczne czarno-żółte ubarwienie. Odwłok u jego nasady jest silnie przewężony, stąd pojawiło się popularne określenie „talia osy”. Osy są wszystkożernymi drapieżnikami, atakują inne owady, często nawet większe od siebie, bywają również szkodnikami owoców, (w odczuciu człowieka) czasami żywią się sokami drzew. W Polsce oba gatunki występują pospolicie, również w miastach. Osy budują gniazda, najczęściej w cichych i spokojnych miejscach, materiałem jaki wykorzystują do tego celu jest ”papier” ich własnej produkcji – wytwarzają go przeżuwając drewno łącząc ze śliną. Osy pospolite budują swoje gniazda w ziemi, zwykle wykorzystując nory drobnych ssaków. Królowa składa w nim jaja, a wylęgające się robotnice rozbudowują gniazdo i karmią larwy. Gniazda os dachowych mają przeważnie średnicę 20–30 cm, ale zdarzają się znacznie większe, sięgające nawet 100 cm. Umiejscawiane są w starych dziuplach lub w ziemi, a w pobliżu osad ludzkich również w otworach w murach, elementach dachu lub innych dogodnych lukach budynków. Z kolei osy leśne (Dolichovespula sylvestris) tworzą gniazda cienkościenne, wielkości pięści, budowane na balkonach, w dziuplach, na belkach strychów, na gałązkach, rzadko w ziemi. W okresie kwietnia/maja królowe zakładają kolonie, a ich największy rozwój następuje po około trzech miesiącach od jej założenia. Owady te są najbardziej aktywne w czasie dnia, a późnym wieczorem gromadzą się w gnieździe. Późną jesienią gniazda os pustoszeją. Gniazdo os
Prawda: Dom pszczół to ul?, Osa jest agresywna, Pszczoły komunikują się ze sobą tańcząc, Pszczoły mają język, Pszczoła po użądleniu - umiera., Fałsz: Bzyg ma żądło, Miód jest niezdrowy , Pszczoły od urodzenia wiedzą jak produkować miód., Pszczoła nie ma węchu., Przyjaciółka Gucia to Sonia.,
Dla laika owady te wyglądają tak samo. Tymczasem między pszczołą a osą, nie wspominając o szerszeniu czy trzmielu, jest kolosalna różnica! Pszczoła Istnieje wiele ras pszczół. Niektóre mają zaledwie 7–8 mm długości, ciała innych dochodzą do blisko 18 mm. Przedstawicielki rodzaju Apis różnią się też ubarwieniem – od jednolicie czarnego i ciemnobrązowego, przez brunatne, do czerwonopomarańczowego i żółtego. Niektóre ich gatunki słyną z łagodności, inne, w szczególności pszczoły dzikie i występujące na terenie Azji czy Afryki, wręcz przeciwnie – bywają z natury wojowniczo usposobione. Osa „Osy są owadami społecznymi, jak pszczoły czy mrówki, ale w przeciwieństwie do pszczół, które zawsze wykazują rozsądek, i do mrówek, które od czasu do czasu dostają paranoi, osy są urodzonymi szaleńcami”, pisał w Marzeniach i koszmarach Stephen King. Słynny autor literatury grozy nie mylił się. Te błonkówki z rodziny osowatych wyróżnia silnie przewężony u nasady odwłok, od którego wzięło się znane określenie „talia osy”, a przede wszystkim charakterystyczne czarno-żółte ubarwienie, które w świecie zwierząt sygnalizuje zagrożenie. Rzeczywiście, użądlenie osy jest zwykle dużo bardziej bolesne niż użądlenie pszczoły, a jego objawy mogą być groźne szczególnie dla osób uczulonych na jad niektórych błonkoskrzydłych. Osy, mierzące 10–15, a w przypadku królowych do 18 mm, łatwo wpadają w furię i bez zbędnych ceregieli przystępują do żądlenia. Lepiej trzymać się od nich z daleka, choć bywa to trudne, szczególnie latem, gdy gustujące w fast foodach i słodkościach owady chętnie zaglądają do naszych talerzy i szklanek. Szerszeń europejski Czarno-żółtym ubarwieniem i przewężeniem odwłoka przypomina osę, ale jest od niej zdecydowanie większy – robotnice szerszenia mierzą 17–24 mm, samce 21–23 mm, a królowe osiągają nawet 35 mm! Szerszeń europejski to pospolity mieszkaniec Polski, chętnie budujący gniazda się w pobliżu ludzkich osiedli. Nie jest jednak dobrym sąsiadem. Duży i groźnie wyglądający, budzi niemało strachu. Ponadto, pomimo tego, że jego jad zawiera niewiele więcej toksyn niż jad os i pszczół, to użądlenie pani szerszeniowej (samce nie mają żądła, można natomiast rozpoznać je po dłuższych czułkach), z uwagi na dłuższe i głębiej penetrujące żądło, jest wyjątkowo bolesne. Szerszenie są też jednymi z naturalnych wrogów pszczół – atakują ich gniazda i wyjadają larwy. Na szczęście pszczoły potrafią skutecznie bronić się przed drapieżcą: otaczają go ciasną kulą swoich ciał, wytwarzając wysoką temperaturę – po 10 minutach w pszczelej saunie szerzeń pada. Trzmiel Te często mylone z bąkami owady należą do rodziny Bombus. Duże, krępe i gęsto owłosione, sprawiają raczej sympatyczne wrażenie. W Polsce stwierdzono występowanie 40 gatunków trzmieli, drzewnego, ziemnego, polnego, łąkowego, żółtego, rudoszarego i kamiennika. Różnią się one od siebie kształtem korpusu i ubarwieniem, a z tego powodu niektóre ich gatunki na pierwszy i niezbyt uważny rzut oka łatwo pomylić z pszczołą (np. trzmiela żółtego) lub osą (np. trzmiela ziemnego). Chociaż grubawe, pokryte miękkimi włoskami trzmiele wyglądają na miłe i pocieszne kulki, ich wygląd nie powinien nikogo zwieść. Samice trzmieli mają żądło i w razie zagrożenia nie zawahają się go użyć. Zdarza się to wprawdzie rzadko (trzmiele są zdecydowanie mniej agresywne i nie tak napastliwe jak zdenerwowane pszczoły czy osy), a pozbawione haczyka żądło nie pozostaje w ciele ofiary, ale po użądleniu mogą wystąpić miejscowe obrzęki, u osób nadwrażliwych nawet objawy wstrząsu anafilaktycznego.ko6b.
